1. برنامه ریزی جامع
برنامه ریزی اصلی معمولاً برای پروژه های توسعه زمین سبز یا ساخت و ساز در زمین های توسعه نیافته استفاده می شود - به جای تغییر ساختارها یا فضاهای از پیش موجود، شما از ابتدا شروع می کنید.آموش زبان انگیسی
این نوع برنامه ریزی شهری، وضعیت آینده را برای یک فضای معین، و آنچه برای دستیابی به آن چشم انداز لازم است، متصور است. برنامه ریزان شهری باید منطقه بندی مورد نیاز (از برنامه کاربری زمین شما) و زیرساخت ها (به مفهوم 7 زیر مراجعه کنید) را برای امکان پذیر ساختن پروژه در نظر بگیرند، مانند زمین های مسکونی و تجاری، ملاحظات حمل و نقل، مکان های جاده و غیره. آنها همچنین باید مکان را برنامه ریزی کنند. امکانات شهری مانند امکانات اجتماعی، مدارس، پارک ها و موارد مشابه.
باز هم، مشاوره با مالکان زمین و سازمان های دولتی که تحت تأثیر این طرح قرار گرفته اند، یک وظیفه ضروری در اینجا است. علاوه بر این، ممکن است لازم باشد مشاوران حرفهای را برای جمعآوری تخصصها و بینشهای مهم بیاورید، اطمینان حاصل کنید که طرح تمام زوایای بالقوه را در نظر میگیرد و فضای تکمیلشده را برای موفقیت در سالهای آینده آماده میکند.
2. احیای شهری
بر خلاف برنامه ریزی جامع، احیای شهری بر بهبود مناطقی متمرکز است که در حالت افول هستند. تعریف دقیق منطقه در حال کاهش از شهری به شهر دیگر متفاوت خواهد بود - برای مثال، مناطقی که دارای تعداد نگران کننده ای از مشاغل شکست خورده هستند یا رشد جمعیت راکد یا رو به کاهش دارند. تاکتیکهای بهبودی که رهبران شهر برای احیا استفاده میکنند به علت اصلی کاهش بستگی دارد و ممکن است شامل مواردی مانند تعمیر جادهها، توسعه زیرساختها، پاکسازی آلودگی و افزودن به پارکها و سایر فضاهای عمومی و غیره باشد.اخبار روز
تعامل جامعه به ویژه با این مفهوم برنامه ریزی شهری مهم است، زیرا ساکنان محلی و صاحبان مشاغل اغلب بینش هایی دارند که می تواند به اطلاع رسانی و تنظیم تلاش های برنامه ریزی کمک کند. ممکن است لازم باشد کاربری زمین را (به مفهوم شماره 2 مراجعه کنید) از صنعتی به مسکونی تغییر دهید تا آپارتمان های زیر شیروانی مورد نظر خود را بدست آورید، یا ممکن است نیاز به برنامه ریزی محیطی داشته باشید (به مفهوم شماره 6 مراجعه کنید) تا هرگونه آشفتگی از موارد کاربری قبلی را پاک کنید.
1. برنامه ریزی جامع
برنامه ریزی اصلی معمولاً برای پروژه های توسعه زمین سبز یا ساخت و ساز در زمین های توسعه نیافته استفاده می شود - به جای تغییر ساختارها یا فضاهای از پیش موجود، شما از ابتدا شروع می کنید.آموش زبان انگیسی
این نوع برنامه ریزی شهری، وضعیت آینده را برای یک فضای معین، و آنچه برای دستیابی به آن چشم انداز لازم است، متصور است. برنامه ریزان شهری باید منطقه بندی مورد نیاز (از برنامه کاربری زمین شما) و زیرساخت ها (به مفهوم 7 زیر مراجعه کنید) را برای امکان پذیر ساختن پروژه در نظر بگیرند، مانند زمین های مسکونی و تجاری، ملاحظات حمل و نقل، مکان های جاده و غیره. آنها همچنین باید مکان را برنامه ریزی کنند. امکانات شهری مانند امکانات اجتماعی، مدارس، پارک ها و موارد مشابه.
باز هم، مشاوره با مالکان زمین و سازمان های دولتی که تحت تأثیر این طرح قرار گرفته اند، یک وظیفه ضروری در اینجا است. علاوه بر این، ممکن است لازم باشد مشاوران حرفهای را برای جمعآوری تخصصها و بینشهای مهم بیاورید، اطمینان حاصل کنید که طرح تمام زوایای بالقوه را در نظر میگیرد و فضای تکمیلشده را برای موفقیت در سالهای آینده آماده میکند.
2. احیای شهری
بر خلاف برنامه ریزی جامع، احیای شهری بر بهبود مناطقی متمرکز است که در حالت افول هستند. تعریف دقیق منطقه در حال کاهش از شهری به شهر دیگر متفاوت خواهد بود - برای مثال، مناطقی که دارای تعداد نگران کننده ای از مشاغل شکست خورده هستند یا رشد جمعیت راکد یا رو به کاهش دارند. تاکتیکهای بهبودی که رهبران شهر برای احیا استفاده میکنند به علت اصلی کاهش بستگی دارد و ممکن است شامل مواردی مانند تعمیر جادهها، توسعه زیرساختها، پاکسازی آلودگی و افزودن به پارکها و سایر فضاهای عمومی و غیره باشد.اخبار روز
تعامل جامعه به ویژه با این مفهوم برنامه ریزی شهری مهم است، زیرا ساکنان محلی و صاحبان مشاغل اغلب بینش هایی دارند که می تواند به اطلاع رسانی و تنظیم تلاش های برنامه ریزی کمک کند. ممکن است لازم باشد کاربری زمین را (به مفهوم شماره 2 مراجعه کنید) از صنعتی به مسکونی تغییر دهید تا آپارتمان های زیر شیروانی مورد نظر خود را بدست آورید، یا ممکن است نیاز به برنامه ریزی محیطی داشته باشید (به مفهوم شماره 6 مراجعه کنید) تا هرگونه آشفتگی از موارد کاربری قبلی را پاک کنید.
ارتباط سلامتی و موسیقی